Mijn eerste week bij Solace

Afgelopen maandag heb ik de mensen die bij Solace Ministries werken weer mogen ontmoeten. Wat een geweldige mensen! Werd weer onwijs warm ontvangen. Sommigen waren nogal verbaasd om mij te zien, omdat ik hen de vorige keer had verteld dat ik pas in juli weer zou komen. Zo ook Jonathan, een Engelsman die ik tijdens mijn beide vorige reizen had ontmoet. Bijzonder om zo ook oude bekenden tegen te komen. Voel me hier weer helemaal op mijn plekje. Heb deze dag ook geprobeerd om Jean te spreken te krijgen over wat ik hier precies kan gaan doen. Het enige wat ik wist, was dat ik zou helpen bij het overzichtelijk maken van de afdeling sponsorship, maar het is natuurlijk wel handig om te weten wat ze van je verwachten en wat ze precies willen.

Dinsdag hebben we een vergadering gehad over het rapport wat gemaakt moet worden. In het begin werd er nog Engels gesproken, maar halverwege de vergadering ging dit over naar het Kinyarwanda. Jullie begrijpen het al… ik kreeg niks meer mee afgezien van een paar woorden.  Later nagevraagd wat precies de bedoeling was en heb nu aardig een beeld gekregen van wat de bedoeling is. Het enige probleem…… degene die mij het beste kan helpen is er niet vanwege zwangerschapsverlof.  We doen ons best met alles wat we hebben, maar het is niet altijd makkelijk. ’s Avonds met een groepje zendelingen uiteten geweest hier in de stad. Erg fijne tijd gehad samen.

Woensdag naar de widowmeeting geweest. Was ’s ochtends niet van plan om heen te gaan, omdat ik dingen moest uitzoeken voor het rapport. Mama Lambert had mij gevraagd om mee te gaan dus ik dacht: ‘’ ga wel even een half uurtje tot een uurtje heen’’. Mooi niet dus…. Dit half uurtje a uurtje werden 3 uurtjes! Ik werd gevraagd om wat tegen de mensen te zeggen en ik werd gevraagd om te bidden voor alle jongeren die niet naar school konden. Moet zeggen dat ik het best lastig vond om zo zonder voorbereiding naar voren te worden geroepen, maar aan de andere kant is dit wel een mooie oefening om uit je comfortzone te komen.

Donderdag heb ik bijna de hele dag bij Agnes op kantoor gezeten en een poging gedaan om een begin te maken met het rapport. Ook echt heel fijne gesprekken gehad met Agnes. Op die manier weer veel van haar mogen leren en ook over de cultuur hier.

Vrijdag verliep grotendeels hetzelfde. In de middag rustig aan gedaan en even de was gedaan. ’s Avonds samen met iemand naar live muziek avond geweest bij Hotel Milles Collines. Fijn om er even uit te zijn en met iemand te kunnen kletsen.

Zaterdag was een relax dag! Heb ’s ochtend heerlijk geskyped met Derike en ’s middags film gekeken. 

Zondag heb ik een geweldige dienst hier gehad bij Solace. Zo puur en vol passie en vuur! Vrouwen over de 60 jaar oud die op en neer staan te springen voor de Heer! Ik werd hier zo door geraakt! Deze ochtend ging het over de vreugde van de Heer. Als wij de Heer kennen, kunnen we een diepe vreugde ervaren. Zoals David.. toen hij Goliath tegemoet ging samen met de Heer. Zoals Hannah.. die gingen kinderen kon krijgen, maar die van de Heer een kind ontving. Het is zo geweldig om te zien hoe mensen hier vol vuur van de Heer zijn! Als ik kijk naar mijn eigen leven, merk ik dat zij hier ontzettend rijk zijn! Misschien niet in materieel gezien, maar wel geestelijk. Dat is iets wat ik soms, misschien wel erg vaak mis! ’s Middags ben ik met Karin op stap geweest. Even een rondje gelopen en bij het Umubano Hotel op een terras zitten. Heerlijk ontspannen en super goeie gesprekken.

Voel me echt heel erg gezegend hier. Ik leer zoveel. Leer beter communiceren, leer meer om uit mijn comfortzone te stappen, leer meer om op mensen af te stappen en mensen te leren kennen, leer meer om er zelf op uit te gaan. Dit had ik nooit zo ervaren als ik deze stap niet had gezet. Ik dank God dat ik hier mag zijn en dat Hij nieuwe mensen op mijn pad brengt!

Liefs, Anisa