Ups en downs

Ik heb inmiddels alweer een paar weken achter de rug! Gepaard met ups en downs.

We hebben 2 dagen lang Solace Ministries mogen vertegenwoordigen op de Open Days for NGO's. Een paar van de weduwen van Kabuga waren er ook om hun goederen te verkopen. (Handtassen, kettingen, armbanden, tafellopers, mandjes, sprei, etc) Ze hebben me deze dagen zelfs geleerd hoe ik een mandje kan maken en ik was een erg goede leerling! Wat een prachtig compliment! Daarnaast trokken Christine en ik nogal wat aandacht naar ons toe. We waren de enige Wazungu en ook nog in traditionele kleding. We zijn zelfs op nationale televisie geweest!! De dag erna kreeg ik allemaal smsjes van vrienden die ons op televisie hadden gezien. Na veel moeite hebben we via een lieve journalist de mogelijkheid gekregen om het filmpje terug te zien! 

Ik ben nogal ziek geweest. Misselijkheid, buikpijn en hoofdpijn. Gelukkig was het niet ernstig! Ben bij de Solace kliniek geweest, waar ze me hebben onderzocht en een paar testjes hebben gedaan. Ik had geen malaria en ook verder konden ze niet echt iets vinden. Dus wat medicijnen gekregen tegen de misselijkheid en de buikpijn. Nu kan ik zeggen dat ik er volledig vanaf ben!!

Daarnaast heeft mijn maatje Konijn (Christine) helaas vroegtijdig haar reis moeten afbreken. Door familieomstandigheden is ze vorige week weer terug gevlogen naar Nederland. Het is zo raar om haar niet meer om me heen te hebben… Moet zeggen dat ik me af en toe best wel wat alleen voel. Volgens mijn vrienden en familie hier ben ik niet helemaal mezelf sinds Christine is vertrokken en ik denk wel dat ze gelijk hebben. Als je dag in dag uit (en dat een maand lang) samen met elkaar optrekt en dat is zo vanuit het niets over… Dat gaat je zeker niet in de koude kleren zitten! DANK JE KONIJN/INEZA VOOR ALLES! Miss you!!! 

Ondanks dat ik me soms wat alleen voel, ben ik zeker niet alleen! Overdag ben ik heerlijk aan het werk en ik moet zeggen dat ik nu erg druk ben. Huisbezoeken bij vrouwen, agricultuur leningen afronden, getuigenissen verbeteren in het Engels en de business leningen komen eraan. Ook staan er nog bezoeken aan 3 community’s (Nyamagabe, Nyanza en Runda) op het programma om afscheid te nemen. Ik moet nog vrienden thuis bezoeken. Bruiloft op mijn laatste zaterdag. Een avond met de jeugd van Solace om het spel cachauette af te ronden. Mijn lieve vriendin Yvette helpen met het uitzoeken van haar bruidsjurk voor haar bruiloft in december. Om eerlijk te zijn, weet ik niet zo goed waar ik de tijd vandaan moet halen! Maar ik ben dankbaar voor alles wat ik hier mag en kan doen! Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik op dit moment best wel tegen de terugreis op zie. Ik heb hier 6 maanden lang een leven opgebouwd en het doet pijn om alles hier achter te laten! Maar daarnaast zie ik er ook naar uit om mijn lieve familie weer te zien en vast te houden!

Ik ben ongelofelijk dankbaar voor alles! Voor iedereen die me ondersteunt heeft hier in Rwanda. Te denken aan financiele steun, gebed of door gewoon interesse te tonen en af en toe een berichtje te sturen! Zonder jullie had ik dit nooit kunnen doen.

Maar boven alles dank ik God nog het allermeest!!! Hij heeft het onmogelijke mogelijk gemaakt! Als kind heb ik er altijd voor gebeden dat God me nooit naar een ver land zou sturen. Nu ben ik dit jaar in totaal 7 maanden in Rwanda geweest! God kan mensen veranderen! God kan harten veranderen! Daar kan ik van getuigen! Hij heeft mij gevormd tot de persoon die ik nu ben en ik ben trots op mezelf! Laatst kreeg ik de vraag van iemand: ‘’ Wat als God je de mogelijkheid zou geven om iets in je leven te veranderen. Wat zou dat zijn?’’ Na een tijdje nadenken zei ik: ‘’niks’’. Ik zou absoluut niks willen veranderen! Mijn leven is niet altijd even gemakkelijk geweest, maar ik kan nu zeggen dat God alles laat meewerken ten goede. Als ik ook maar iets mocht veranderen, dan zou ik niet de persoon zijn die ik vandaag de dag ben. Een kind van de allerhoogste Heer!

Heel veel liefs en tot over 2 weken!

Anisa